Wikisłownik

łagiew

łagiew (język polski)

edytuj
wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈwaɟɛf], AS: [u̯aǵef], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. naczynie na płyn[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łagiewnik mos, Łagiewniki nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem.[1] lub st.pol. łagwica < czes. lahev < łac. lagoena, łac. laguina[2]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
  2. ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 247.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=łagiew&oldid=7922411”