zupełność

zupełność (język polski)

wymowa:

IPA: [zuˈpɛwnɔɕt͡ɕ], AS: [zupeu̯ność]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co zupełne, całkowicie, kompletne; pełnia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) w zupełności

synonimy:

(1.1) całkowitość, kompletność

antonimy:

(1.1) niepełność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. zupełny

przysł. zupełnie

czas. uzupełnić, uzupełniać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) completeness
• arabski: (1.1) تمام
• łaciński: (1.1) plenitudo ż
• rosyjski: (1.1) полнота ż
• włoski: (1.1) compiutezza ż

źródła: