zupełność (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zuˈpɛwnɔɕʨ̑], AS[zupeu̯ność]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co zupełne, całkowicie, kompletne; pełnia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) w zupełności
synonimy:
(1.1) całkowitość, kompletność
antonimy:
(1.1) niepełność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zupełny
przysł. zupełnie
czas. uzupełnić, uzupełniać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: