plenitudo

plenitudo (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) obfitość, pełność

(1.2) doskonałość

(1.3) zupełność

odmiana:

(1) plēnitūdō, plēnitūdinis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plēnitūdō	plēnitūdinēs
dopełniacz	plēnitūdinis	plēnitūdinum
celownik	plēnitūdinī	plēnitūdinibus
biernik	plēnitūdinem	plēnitūdinēs
ablatyw	plēnitūdine	plēnitūdinibus
wołacz	plēnitūdō	plēnitūdinēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) plenitas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plenitas ż

przysł. pleniter

czas. pleno

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. plenus + -tudo; źródłosłów dla ang. plenitude, ang. plentitude, ang. plenitudine, hiszp. plenitud, franc. plénitude, katal. plenitud, port. plenitude, rum. plenitudine

uwagi:

źródła: