zrzucić
zrzucić (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. zrzucać)
- (1.1) aspekt dokonany od: zrzucać
czasownik zwrotny dokonany zrzucić się (ndk. zrzucać się)
- (2.1) aspekt dokonany od: zrzucać się
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zrzucić czas przyszły prosty zrzucę zrzucisz zrzuci zrzucimy zrzucicie zrzucą czas przeszły m zrzuciłem zrzuciłeś zrzucił zrzuciliśmy zrzuciliście zrzucili ż zrzuciłam zrzuciłaś zrzuciła zrzuciłyśmy zrzuciłyście zrzuciły n zrzuciłom zrzuciłoś zrzuciło tryb rozkazujący niech zrzucę zrzuć niech zrzuci zrzućmy zrzućcie niech zrzucą pozostałe formy czas zaprzeszły m zrzuciłem był zrzuciłeś był zrzucił był zrzuciliśmy byli zrzuciliście byli zrzucili byli ż zrzuciłam była zrzuciłaś była zrzuciła była zrzuciłyśmy były zrzuciłyście były zrzuciły były n zrzuciłom było zrzuciłoś było zrzuciło było forma bezosobowa czasu przeszłego zrzucono tryb przypuszczający m zrzuciłbym,
byłbym zrzuciłzrzuciłbyś,
byłbyś zrzuciłzrzuciłby,
byłby zrzuciłzrzucilibyśmy,
bylibyśmy zrzucilizrzucilibyście,
bylibyście zrzucilizrzuciliby,
byliby zrzuciliż zrzuciłabym,
byłabym zrzuciłazrzuciłabyś,
byłabyś zrzuciłazrzuciłaby,
byłaby zrzuciłazrzuciłybyśmy,
byłybyśmy zrzuciłyzrzuciłybyście,
byłybyście zrzuciłyzrzuciłyby,
byłyby zrzuciłyn zrzuciłobym,
byłobym zrzuciłozrzuciłobyś,
byłobyś zrzuciłozrzuciłoby,
byłoby zrzuciłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m zrzucony, niezrzucony zrzuceni, niezrzuceni ż zrzucona, niezrzucona zrzucone, niezrzucone n zrzucone, niezrzucone imiesłów przysłówkowy uprzedni zrzuciwszy rzeczownik odczasownikowy zrzucenie, niezrzucenie - (2.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zrzucić się czas przyszły prosty zrzucę się zrzucisz się zrzuci się zrzucimy się zrzucicie się zrzucą się czas przeszły m zrzuciłem się zrzuciłeś się zrzucił się zrzuciliśmy się zrzuciliście się zrzucili się ż zrzuciłam się zrzuciłaś się zrzuciła się zrzuciłyśmy się zrzuciłyście się zrzuciły się n zrzuciłom się zrzuciłoś się zrzuciło się tryb rozkazujący niech się zrzucę zrzuć się niech się zrzuci zrzućmy się zrzućcie się niech się zrzucą pozostałe formy czas zaprzeszły m zrzuciłem się był zrzuciłeś się był zrzucił się był zrzuciliśmy się byli zrzuciliście się byli zrzucili się byli ż zrzuciłam się była zrzuciłaś się była zrzuciła się była zrzuciłyśmy się były zrzuciłyście się były zrzuciły się były n zrzuciłom się było zrzuciłoś się było zrzuciło się było forma bezosobowa czasu przeszłego zrzucono się tryb przypuszczający m zrzuciłbym się,
byłbym się zrzuciłzrzuciłbyś się,
byłbyś się zrzuciłzrzuciłby się,
byłby się zrzuciłzrzucilibyśmy się,
bylibyśmy się zrzucilizrzucilibyście się,
bylibyście się zrzucilizrzuciliby się,
byliby się zrzuciliż zrzuciłabym się,
byłabym się zrzuciłazrzuciłabyś się,
byłabyś się zrzuciłazrzuciłaby się,
byłaby się zrzuciłazrzuciłybyśmy się,
byłybyśmy się zrzuciłyzrzuciłybyście się,
byłybyście się zrzuciłyzrzuciłyby się,
byłyby się zrzuciłyn zrzuciłobym się,
byłobym się zrzuciłozrzuciłobyś się,
byłobyś się zrzuciłozrzuciłoby się,
byłoby się zrzuciłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m zrzucony, niezrzucony zrzuceni, niezrzuceni ż zrzucona, niezrzucona zrzucone, niezrzucone n zrzucone, niezrzucone imiesłów przysłówkowy uprzedni zrzuciwszy się rzeczownik odczasownikowy zrzucenie się, niezrzucenie się
- przykłady:
- (1.1) Hiacynta z ulgą odetchnęła i otarła pot z czoła. Zrzuciła węzełek z pleców, pochyliła się i zaczęła wyrywać miętę[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) ściepać, gw. (Górny Śląsk) ściepninć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zrzut m, zrzuta ż, zrzutka ż, zrzutowisko n, zrzucenie n, zrzucanie n
- czas. zrzucać ndk.
- przym. zrzutowy
- związki frazeologiczne:
- zrzucić maskę • zrzucić mundur • zrzucić z piedestału
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zrzucać
- białoruski: (1.1) скінуць
- źródła:
- ↑ Beata Ostrowicka, Kraina kolorów: księga intryg, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.