otrzeć

otrzeć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔṭʃɛʨ̑], AS: [oṭšeć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ocierać)

(1.1) aspekt dokonany od: ocierać

odmiana:

(1.1) koniugacja XI

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		otrzeć
czas przyszły prosty		otrę	otrzesz	otrze	otrzemy	otrzecie	otrą
czas przeszły	m	otarłem	otarłeś	otarł	otarliśmy	otarliście	otarli
	ż	otarłam	otarłaś	otarła	otarłyśmy	otarłyście	otarły
	n	otarłom	otarłoś	otarło
tryb rozkazujący		niech otrę	otrzyj	niech otrze	otrzyjmy	otrzyjcie	niech otrą
pozostałe formy czas zaprzeszły m otarłem był otarłeś był otarł był otarliśmy byli otarliście byli otarli byli ż otarłam była otarłaś była otarła była otarłyśmy były otarłyście były otarły były n otarłom było otarłoś było otarło było forma bezosobowa czasu przeszłego otarto tryb przypuszczający m otarłbym, byłbym otarł otarłbyś, byłbyś otarł otarłby, byłby otarł otarlibyśmy, bylibyśmy otarli otarlibyście, bylibyście otarli otarliby, byliby otarli ż otarłabym, byłabym otarła otarłabyś, byłabyś otarła otarłaby, byłaby otarła otarłybyśmy, byłybyśmy otarły otarłybyście, byłybyście otarły otarłyby, byłyby otarły n otarłobym, byłobym otarło otarłobyś, byłobyś otarło otarłoby, byłoby otarło imiesłów przymiotnikowy przeszły m otarty, nieotarty otarci, nieotarci ż otarta, nieotarta otarte, nieotarte n otarte, nieotarte rzeczownik odczasownikowy otarcie, nieotarcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ocierać

rzecz. otarcie n

związki frazeologiczne:

nie żal płakać, kiedy jest czym łzy otrzeć

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ocierać

źródła: