zbieractwo

zbieractwo (język polski)

zbieractwo (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) prymitywna forma gospodarki polegająca na zbieraniu dziko rosnących produktów roślinnych

(1.2) rodzaj hobby polegającego na zbieraniu jakichś kolekcji, np. etykiet, monet itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbieractwo	zbieractwa
dopełniacz	zbieractwa	zbieractw
celownik	zbieractwu	zbieractwom
biernik	zbieractwo	zbieractwa
narzędnik	zbieractwem	zbieractwami
miejscownik	zbieractwie	zbieractwach
wołacz	zbieractwo	zbieractwa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) kolekcjonerstwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) hobby

hiponimy:

(1.1) grzybiarstwo

(1.2) filatelistyka, numizmatyka, filumenistyka, deltiologia, egzonumia, filobutonistyka, fonotelistyka, ksyrofilistyka, papafilia, skrypofilistyka, falerystyka, birofilistyka, militarystyka, sygallomania

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbieranie n, zebranie n, zbieracz m, zbieraczka ż, zbiór m, zbiorek m, zbiorczość ż, zbiorowość ż, zbiorówka ż, zbieranina ż, pozbieranie n, wyzbieranie n, zbiórka ż, zbióreczka ż, branie n

czas. zbierać ndk., zebrać dk., pozbierać dk., wyzbierać dk.

przym. zbieracki, zbieraczy, zbiorowy, zbiorczy

przysł. zbiorowo, zbiorczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też zbieractwo w Wikipedii

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) собирательство n

źródła: