Wikisłownik

zasnąć

zasnąć (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˈzasnɔ̃ɲt͡ɕ], AS: [zasnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 
​?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. zasypiać)

(1.1) przejść w stan snu, spania; zacząć spać
(1.2) eufem. peryfr. podn. umrzeć
odmiana:
(1.1-2) koniugacja Va
 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikzasnąć
czas przyszły prostyzasnę zaśniesz zaśnie zaśniemy zaśniecie zasną
czas przeszłymzasnąłem zasnąłeś zasnął zasnęliśmy zasnęliście zasnęli
żzasnęłam zasnęłaś zasnęła zasnęłyśmy zasnęłyście zasnęły
nzasnęłom zasnęłoś zasnęło
tryb rozkazującyniech zasnęzaśnij niech zaśniezaśnijmy zaśnijcie niech zasną
przykłady:
(1.1) Zmęczony kierowca zasnął za kierownicą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pogrążyć się we śnie; pot. uderzyć w kimono
antonimy:
(1.1) obudzić się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zaśnięcie n
czas. zaspać, spać ndk.
związki frazeologiczne:
zasnąć na wieki • zasnąć snem sprawiedliwego • zasnąć snem wiecznym • zasnąć w Panu
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zasnąć&oldid=8462471”