zaparkować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌzaparˈkɔvat͡ɕ], AS[zaparkovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) zob. parkować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Rowerzyści na ścieżce rowerowej głośno narzekali na nieprawidłowo zaparkowane pojazdy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. parkowanie n, zaparkowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: