wszem wobec (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈfʃɛ̃m ˈvɔbɛʦ̑], AS[fšm vobec], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.
?/i
znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) do wiadomości wszystkich, wszystkim zebranym
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Zośka ogłosiła wszem wobec swój awans, a potem okazało się, że go nie dostała.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ogłaszać / oznajmiać wszem wobec
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
wszem wobec i każdemu z osobna
etymologia:
(1.1) skrócona wersja formuły wszem wobec i każdemu z osobna[1]
uwagi:
(1.1) wariant wszem i wobec jest niekiedy uważany za niepoprawny ze względu na brak uzasadnienia w historii języka[2][3][4], jednak odnotowują go już niektóre słowniki[5][6]
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Katarzyna Kłosińska, Skąd się biorą frazeologizmy? Źródła frazeologizmów i mechanizmy frazeotwórcze, w: Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Geneza dawnych i nowych frazeologizmów polskich pod red. Gabrieli Dziamskiej-Lenart i Jarosława Liberka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, s. 41.
  2. Wszem wobec czy wszem i wobec, odc. 48 w: Jan Miodek, Słownik polsko@polski.
  3. Krystyna Długosz-Kurczabowa: wszem i wobec, Poradnia językowa PWN, 11 czerwca 2002
  4. Maciej Malinowski: Wszech czasów (nie: wszechczasów); wszem wobec (a nie: wszem i wobec), Obcy język polski, 27 marca 2002.
  5.   Hasło „wsze” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6.   Hasło „Wszem (i) wobec (żart. i każdemu z osobna)” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.