toponomastyka (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌtɔpɔ̃nɔ̃ˈmastɨka], AS[topõnõmastyka], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. na 3 syl.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. nauka o nazwach miejscowych, zamieszkałych i niezamieszkałych[1]
odmiana:
(1.1) blm[2];
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) toponimia, toponimika
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) onomastyka
hiponimy:
(1.1) choronimia
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. toponomastyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Kania, Jan Tokarski, Zarys leksykologii i leksykografii polskiej, Warszawa 1997, s. 198.
  2.   Hasło „toponomastyka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.