szczypać

szczypać (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. szczypnąć)

(1.1) ściskać krótko i boleśnie czyjąś skórę

(1.2) odcinać dziobem lub zębami części roślin

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. szczypnąć)

(2.1) powodować odczucie szczypania

czasownik zwrotny niedokonany szczypać się (dk. szczypnąć się)

(3.1) szczypać siebie samego

(3.2) szczypać siebie nawzajem

(3.3) pot. mieć skrupuły, zastrzeżenia

odmiana:

przykłady:

(1.1) Pański syn to prawdziwy łobuz — zawsze szczypie wszystkie dziewczynki z przedszkola.

(1.1) Próżno gęsi, szyjami wywijając, chrypią, / Próżno gęsiory sycząc napastnika szczypią.

(2.1) Ta cebula nie szczypie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) skubać

(2.1) gryźć, kłuć, piec

(3.3) przejmować się, wahać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczypta ż, szczypanie n, szczypawka ż, szczypce nmos, szczypczyki nmos, szczypnięcie n

czas. szczypnąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pinch; (2.1) smart
• duński: (1.1) nive, knibe, nappe
• francuski: (1.1) pincer
• hiszpański: (1.1) pellizcar
• kaszubski: (1.1) szczipac; (1.2) szczipac; (2.1) szczipac
• niemiecki: (1.1) kneifen, zwicken
• ukraiński: (1.1) щипати
• włoski: (1.1) pinzare, pizzicare

źródła: