szczypawka

szczypawka (język polski)

szczypawka (1.1)

wymowa:

IPA: [ʃt͡ʃɨˈpafka], AS: [ščypafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. ent. skorek (owad)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szczypawka	szczypawki
dopełniacz	szczypawki	szczypawek
celownik	szczypawce	szczypawkom
biernik	szczypawkę	szczypawki
narzędnik	szczypawką	szczypawkami
miejscownik	szczypawce	szczypawkach
wołacz	szczypawko	szczypawki

przykłady:

(1.1) Kazik zagroził siostrze, że w nocy wpuści jej do ucha szczypawkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ent. skorek, szczypawica

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) owad

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczypce nmos

czas. szczypać

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. szczypać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) earwig
• baskijski: (1.1) ipurtsarde
• duński: (1.1) ørentvist w
• francuski: (1.1) perce-oreille m
• galicyjski: (1.1) cadela de frade ż
• hiszpański: (1.1) tijereta ż, cortapicos m, cortapichas m
• niemiecki: (1.1) Ohrwurm m
• nowogrecki: (1.1) ψαλίδα ż
• rosyjski: (1.1) уховёртка ż
• szwedzki: (1.1) tvestjärt w
• ukraiński: (1.1) щипавка ż

źródła: