szałaput (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. żart. ktoś pusty i lekkomyślny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fircyk, lekkoduch, letkiewicz, świszczypała, pędziwiatr, paliwoda, pustak, szaławiła, trzpiot, wartogłów, wietrznik[1], szałaputa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szałaputa m
zdrobn. szałaputka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
białor. шалапут, ukr. шалапут
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.