staropolski (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌstarɔˈpɔlsʲci], AS[staropolsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Polsce; pochodzący, wywodzący się z dawnej Polski
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) sarmacki
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. staropolskość ż, staropolszczyzna ż
przysł. po staropolsku
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. stary + -o- + polski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: