starofiński

starofiński (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌstarɔˈfʲĩj̃sʲci], AS: [starofʹĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Finlandii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Finlandii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	starofiński		starofińska	starofińskie	starofińscy	starofińskie
dopełniacz	starofińskiego		starofińskiej	starofińskiego	starofińskich
celownik	starofińskiemu		starofińskiej	starofińskiemu	starofińskim
biernik	starofińskiego	starofiński	starofińską	starofińskie	starofińskich	starofińskie
narzędnik	starofińskim		starofińską	starofińskim	starofińskimi
miejscownik	starofińskim		starofińskiej	starofińskim	starofińskich
wołacz	starofiński		starofińska	starofińskie	starofińscy	starofińskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• szwedzki: (1.1) fornfinsk

źródła: