spostrzegawczy (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌspɔsṭʃɛˈɡaft͡ʃɨ], AS[sposṭšegafčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szybko i łatwo zauważający szczegóły
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Najmniej spostrzegawczy mężczyzna zauważy kobietę wbitą na obcasy, pozostając ślepy na wady jej urody[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spostrzegawczość ż
czas. spostrzegać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Rzecz kultowa: Szpilki, „CKM”, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.