spożywczy

spożywczy (język polski)

artykuły spożywcze (1.1)

wymowa:

IPA: [spɔˈʒɨfʧ̑ɨ], AS: [spožyfčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przydatny do spożywania, jedzenia, konsumpcji w płynie, lub jako pokarm stały

(1.2) związany z żywnością lub spożyciem

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) sklep z artykułami spożywczymi (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	spożywczy		spożywcza	spożywcze	spożywczy	spożywcze
dopełniacz	spożywczego		spożywczej	spożywczego	spożywczych
celownik	spożywczemu		spożywczej	spożywczemu	spożywczym
biernik	spożywczego	spożywczy	spożywczą	spożywcze	spożywczych	spożywcze
narzędnik	spożywczym		spożywczą	spożywczym	spożywczymi
miejscownik	spożywczym		spożywczej	spożywczym	spożywczych
wołacz	spożywczy		spożywcza	spożywcze	spożywczy	spożywcze

przykłady:

(2.1) Gdy zobaczyłem brud w osiedlowym spożywczym, zrezygnowałem z zakupów.

składnia:

kolokacje:

rolno-spożywczy • spożywczo-przemysłowy

synonimy:

(2.1) pot. spożywczak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żywność ż, spożywanie n, spożycie n, spożywczak m, spożywca m

czas. spożywać ndk., spożyć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. spożywać

uwagi:

por. jadalny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) comestible, edible, artykuły spożywcze: groceries; (1.2) food; (2.1) grocery, grocer's, grocer's shop
• białoruski: (1.1) харчовы; (1.2) харчовы, прадуктовы; (2.1) прадуктовы магазін m
• duński: (2.1) fødevare-
• esperanto: (1.1) nutra, nutraĵa; (2.1) nutraĵvendejo
• kaszubski: (1.1) spòżiwczi
• niemiecki: (1.1) Speise-, artykuły spożywcze: Lebensmittel; (2.1) Lebensmittelladen m, Lebensmittelgeschäft n
• nowogrecki: (1.1) φαγώσιμος, θρεπτικός; (1.2) φαγώσιμος, θρεπτικός; (2.1) μπακάλικο n
• rosyjski: (1.1) съестной; (1.2) продовольственный; (2.1) продовольственный
• ukraiński: (1.1) споживчий
• włoski: (1.1) alimentare

źródła: