schröpfen

schröpfen (język niemiecki)

trockenes Schröpfen (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) med. stawiać bańki, powodować wynaczynienie krwi

(1.2) pot. wyciągać pieniądze, naciągać, doić

(1.3) roln. ogrod. ograniczać rozwój, pomniejszać

(1.4) pszcz. odbierać rodzinie pszczelej pszczoły i/lub czerw, osłabianie, osłabienie

(1.5) pszcz. ścieśniać, ścieśnić

odmiana:

(1.1-5) schröpf|en, schröpfte, geschröpf (haben)

przykłady:

(1.1) Der Rücken wird am häufigsten geschröpft. → Najczęściej bańki stawia się na plecach.

(1.2) Durch die hohen Spritpreise werden Autofahrer geschröpft. → Przez wysokie ceny paliwa doi się z kierowców.

(1.3) Die zu üppige Entwicklung muss geschröpft werden. → Zbyt bujny rozwój trzeba ograniczyć.

(1.5) Im Frühjahr werden die Bienenvölker geschröpft. → Wiosną (gniazda) rodzin pszczelich należy ścieśnić.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schröpfen n, Schröpfung ż, Schröpfer m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: