czerw
czerw (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) pszcz. stadia rozwojowe pszczoły miodnej od jajeczka do wygryzającej się larwy
- (2.2) zbiorowisko owadów we wczesnych fazach rozwojowych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czerw czerwie dopełniacz czerwia czerwi celownik czerwiowi czerwiom biernik czerwia czerwie narzędnik czerwiem czerwiami miejscownik czerwiu czerwiach wołacz czerwiu czerwie - (2.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czerw czerwie dopełniacz czerwiu czerwi celownik czerwiowi czerwiom biernik czerw czerwie narzędnik czerwiem czerwiami miejscownik czerwiu czerwiach wołacz czerwiu czerwie
- przykłady:
- (1.1) Larwy muszki owocowej mają postać czerwia.
- (2.1) W miarę wygryzania się czerwiu pszczoły zalewają miodem opróżnione plastry.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) czerw rozstrzelony / zwarty
- synonimy:
- (1.1) larwa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. czerwieć, czerwić ndk.
- przym. czerwcowy, czerwony
- rzecz. czerwone n, czerwony mos, czerwończyk mzw, czerwienica ż
- tem. słow. czerwono-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Dawniej słowo czerw było rzeczownikiem zbiorowym, podobnie jak np. tłum, które w dopełniaczu lp mają końcówkę -u. W pszczelarstwie słowo czerw nadal używane jest w tej tradycyjnej formie.[2]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) larva; (2.1) brood
- niemiecki: (1.1) Larve ż, Made ż; (2.1) Brut ż
- rosyjski: (1.1) опа́рыш m; (2.1) детва́ ż
- wilamowski: (1.1) mōd ż, mod ż
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Doroszewski W., O kulturę słowa, Warszawa 1964