ścieśnić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɕʨ̑ɛ̇ɕɲiʨ̑], AS[śćėśńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ścieśniać)

(1.1) aspekt dokonany od: ścieśniać

czasownik zwrotny dokonany ścieśnić się (ndk. ścieśniać się)

(2.1) aspekt dokonany od: ścieśniać się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Na gwałt spieszono z postawieniem płotu w naszym obozie, który ścieśniono, oddając na obóz jeńców bolszewickich dziewięć bloków[1].
(2.1) Dopiero po chwili zorientował się, że to, co wziął za kanapę, było obszernym fotelem, w którym uprzejma interlokutorka musiała ścieśnićsię z konieczności ścieśnić[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ścieśniać ndk.
rzecz. ścieśnienie dk., ścieśnianie ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ścieśniać
źródła:
  1. circ, Forum Stanisława Michalkiewicza, 12/02/2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Janusz Tazbir, W perspektywie czasu, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.