sakroturysta (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌsakrɔtuˈrɨsta], AS[sakroturysta], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) neol. turysta uczestniczący w sakroturystyce
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pielgrzym, pątnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sakroturystyka ż
forma żeńska sakroturystka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. sacr- + pol. turysta[1]
uwagi:
forma „sacroturysta” nie jest zalecana[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Porada „sakroturystyka” w: Poradnia językowa PWN.