søn

søn (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) syn

odmiana:

(1.1) en søn, sønnen, sønner, sønnerne

przykłady:

(1.1) Min søn går på privatskole i femte klasse. → Mój syn chodzi do prywatnej szkoły do piątej klasy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dreng, junior, sønnike

antonimy:

(1.1) datter

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sønlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: søn.

źródła: