sønn

sønn (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) syn

odmiana:

(1.1) en sønn, sønnen, sønner, sønnene

przykłady:

(1.1) Han var sønnen til en velstående kjøpmann. → Był synem zamożnego kupca.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) datter

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: