roratnik
roratnik (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik roratnik roratnicy dopełniacz roratnika roratników celownik roratnikowi roratnikom biernik roratnika roratników narzędnik roratnikiem roratnikami miejscownik roratniku roratnikach wołacz roratniku roratnicy depr. M. i W. lm: (te) roratniki
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. roratka ż, roratnica ż, roratność ż, roranteria ż, rorantysta mos, roratowanie n, roraty lm nmos
- czas. roratować ndk.
- przym. roratny, roratowy, roratni, rorancki
- przysł. rorancko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „roratnik” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.