rewelacyjność (język polski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest rewelacyjne; cecha tych, którzy rewelacyjni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) rewelacyjność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rewelacja ż
przym. rewelacyjny
przysł. rewelacyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rewelacyjny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: