psycho-

psycho- (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpsɨxɔ], AS: [psyχo], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

przedrostek

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z psychiką

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) psychoanaliza • psycholog • psychologia • psychopata • psychopatologia • psychotechnika • psychoterapia • psychofizyczny • psychologiczny

składnia:

kolokacje:

(1.1) zobacz słowa zaczynające się od „psycho-”

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ψυχή (psūkhḗ) → dusza, duch

uwagi:

porównaj z Psyche z mitologii greckiej

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) psycho-
• białoruski: (1.1) псіха-
• bułgarski: (1.1) психо-
• duński: (1.1) psycho-
• francuski: (1.1) psycho-
• kataloński: (1.1) psico-
• malajski: (1.1) psiko-
• niemiecki: (1.1) psycho-
• rosyjski: (1.1) психо-
• słoweński: (1.1) psiho-
• turecki: (1.1) psiko-
• ukraiński: (1.1) психо-

źródła:

psycho- (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

przedrostek

(1.1) psycho-

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: