ψυχή

ψυχή (język nowogrecki)

transliteracja:

wymowa:

IPA: [psi.ˈçi] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dusza, duch

(1.2) ent. motyl

odmiana:

(1.1-2) F29

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ψυχικός, ψυχωτικός

rzecz. ψυχικό n, ψυχισμός m, ψύχωση ż

zdrobn. ψυχούλα ż

zgrub. ψυχάρα ż

form. słow. ψυχο-, ψυχό-, ψυχ-

związki frazeologiczne:

• άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου
• εν βρασμώ ψυχής
• μια ψυχή που είναι να βγει…
• ο Θεός και η ψυχή του
• πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη → dusza mi poszła w pięty
• τι ψυχή έχει
• τι ψυχή θα παραδώσω
• του βγάζω την ψυχή
• ψυχή τε και σώματι

etymologia:

gr. ψυχή

uwagi:

źródła:

ψυχή (język starogrecki)

transliteracja:

psūkhḗ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) oddech, tchnienie

(1.2) dusza, duch

(1.3) rozum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ψύχω

przym. ψυχικός

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ψύχω + -η (psū́khō + -ē); źródłosłów dla łac. psyche, koptyjski ⲯⲩⲭⲏ, n.gr. ψυχή

uwagi:

źródła: