przepust

przepust (język polski)

przepust (1.1)

przepust (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛpust], AS: [pšepust], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rura przepuszczająca strumień lub wodę deszczową pod drogą, nasypem; zob. też przepust w Wikipedii

(1.2) urządzenie hydrotechniczne do regulacji przepływu lub poziomu wody

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przepust	przepusty
dopełniacz	przepustu	przepustów
celownik	przepustowi	przepustom
biernik	przepust	przepusty
narzędnik	przepustem	przepustami
miejscownik	przepuście	przepustach
wołacz	przepuście	przepusty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przepuszczanie n, przepuszczenie n, przepustka ż, przepustowość n, półprzepuszczalność ż, przepuszczalność n, nieprzepuszczalność n, przepustnica ż, przepuścik mrz

czas. przepuścić dk., przepuszczać ndk.

przym. przepustowy, przepuszczalny, nieprzepuszczalny, półprzepuszczalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) culvert
• czeski: (1.1) propustek m
• hiszpański: (1.1) tajea ż, alcantarilla ż
• niemiecki: (1.1) Durchlass

źródła: