prządka

prządka (język polski)

prządka (1.1)

prządka (1.2)

prządka (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɔ̃ntka], AS: [pšõntka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zajmująca się przędzeniem

(1.2) zool. Nephila pilipes, prządka olbrzymia, gatunek dużego pająka z rodziny prządkowatych, Nephilidae

(1.3) ent. ogólna nazwa motyli z rodziny prządkowatych, Bombycidae, wytwarzających w stadium larwalnym przędzę

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przędzenie n, przędza ż, prządkowate nmos, przędzalnia ż, prząśnica ż, prząśniczka ż

czas. prząść, uprząść

przym. przędzalniczy, prządkowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. Prządki

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) прадзільшчыца ż
• esperanto: (1.1) ŝpinistino
• hiszpański: (1.1) hilandera ż
• kazachski: (1.1) иіруші
• rosyjski: (1.1) пряха ż, прядильщица ż

źródła: