prawidłowość

prawidłowość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co prawidłowe; cecha tych, którzy są prawidłowi

(1.2) regularne występowanie jakichś zjawisk zgodnie z określoną regułą

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prawidłowość	prawidłowości
dopełniacz	prawidłowości	prawidłowości
celownik	prawidłowości	prawidłowościom
biernik	prawidłowość	prawidłowości
narzędnik	prawidłowością	prawidłowościami
miejscownik	prawidłowości	prawidłowościach
wołacz	prawidłowości	prawidłowości

przykłady:

składnia:

(1.1) prawidłowość + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.2) prawo, reguła, zasada

antonimy:

(1.1) nieprawidłowość

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

(1.1) poprawność

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prawidło n

przym. prawidłowy

przysł. prawidłowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prawidłowy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.2) рэгулярнасць ż
• francuski: (1.2) régularité ż
• kataloński: (1.2) regularitat ż
• rosyjski: (1.2) регулярность ż
• ukraiński: (1.2) регулярність ż

źródła: