potylica

potylica (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔtɨˈlʲiʦ̑a], AS: [potylʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. kość potyliczna, kość czaszki, w której znajduje się otwór łączący jamę mózgoczaszki z kanałem kręgowym kręgosłupa; zob. też kość potyliczna w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	potylica	potylice
dopełniacz	potylicy	potylic
celownik	potylicy	potylicom
biernik	potylicę	potylice
narzędnik	potylicą	potylicami
miejscownik	potylicy	potylicach
wołacz	potylico	potylice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. potyliczny, potylicowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) occiput
• białoruski: (1.1) патыліца ż
• francuski: (1.1) occiput m
• hiszpański: (1.1) occipucio m
• interlingua: (1.1) occipite
• kazachski: (1.1) шүйде
• litewski: (1.1) pakaušis m
• nowogrecki: (1.1) ινίο n
• rosyjski: (1.1) затылок m
• włoski: (1.1) occipite m

źródła: