poręczyć

poręczyć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. poręczać)

(1.1) dać urzędowe potwierdzenie czyjejś wypłacalności

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. poręczać)

(2.1) wziąć na siebie odpowiedzialność za kogoś lub za coś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ręczniczek mrz, rączka ż, poręka ż, poręczycielka ż, poręczyciel mos, poręczenie n, poręcz ż

przym. poręczny

przysł. ręcznie

czas. ręczyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: poręczać

• rosyjski: (1.1) поручиться; (2.1) поручиться

źródła: