poręczyciel
poręczyciel (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poręczyciel poręczyciele dopełniacz poręczyciela poręczycieli celownik poręczycielowi poręczycielom biernik poręczyciela poręczycieli narzędnik poręczycielem poręczycielami miejscownik poręczycielu poręczycielach wołacz poręczycielu poręczyciele
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) poręczyciel wekslowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poręczanie n, poręczenie n, poręczycielka ż, poręczycielstwo n, poręka ż
- czas. ręczyć, poręczać ndk., poręczyć dk.
- przym. poręczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bondsman, guarantor
- francuski: (1.1) garant m, répondant m
- hiszpański: (1.1) fiador m, garante m, garantizador m
- kaszubski: (1.1) pòrãczëcel m, rãczëcel m
- niemiecki: (1.1) Bürge m
- starogrecki: (1.1) ἐγγυητής m
- włoski: (1.1) garante m
- źródła: