pierd

pierd (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pierd	pierdy
dopełniacz	pierda	pierdów
celownik	pierdowi	pierdom
biernik	pierda	pierdy
narzędnik	pierdem	pierdami
miejscownik	pierdzie	pierdach
wołacz	pierdzie	pierdy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bździna, bąk, pierdoła

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pierdoła ż/m, pierdzenie n, wypierdzenie n, wypierdek m, pierdolenie n, wypierdolenie n, upierdliwość ż, upierdalanie n, upierdolenie n, pierdolnik m, podpieralanie n, podpierdolenie n, podpieralacz m, pierdółka ż, pierdel m

czas. pierdzieć ndk., wypierdzieć dk., pierdolić ndk., wypierdolić dk., pierdzielić ndk., upierdalać ndk., upierdolić dk., pierdolnąć dk., podpierdalać ndk., podpierdolić dk.

przym. upierdliwy, pierdolnięty, pierdółkowaty

przysł. upierdliwie

wykrz. pierdu-pierdu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fart

źródła: