pierdoła
pierdoła (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
- (1.1) wulg. człowiek mówiący bzdury, niedorzeczności[1][2][3]
- (1.2) pogard. człowiek niedołężny, niezdarny, ślamazarny, zwykle stary[4]
- (1.3) przest. posp. ktoś, kto często pierdzi[3]
- (1.4) przest. wulg. lichy robotnik[3]
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii
- (2.2) wulg. plotka; zob. pierdoły
- (2.3) wulg. rzecz mało znacząca, bzdura, głupstwo[1]; zob. pierdoły
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pierdoła pierdoły dopełniacz pierdoły pierdół / pierdołów celownik pierdole pierdołom biernik pierdołę pierdół / pierdołów narzędnik pierdołą pierdołami miejscownik pierdole pierdołach wołacz pierdoło pierdoły - (2.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pierdoła pierdoły dopełniacz pierdoły pierdół celownik pierdole pierdołom biernik pierdołę pierdoły narzędnik pierdołą pierdołami miejscownik pierdole pierdołach wołacz pierdoło pierdoły
- przykłady:
- (1.1) Jasio to straszny pierdoła. Rozmowy z nim zawsze mnie nudzą.
- (1.2) Ten stary pierdoła bardzo głośno słucha radia. Przez niego nie mogę się skoncentrować na nauce!
- (2.2) Podniecała się jakąś pierdołą zasłyszaną przed sklepem.
- (2.3) Płaczesz z powodu potrzaskanej szklanki? Nie przejmuj się taką pierdołą.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pierdoła saska
- synonimy:
- (1.2) zgred, pierdziel, pierdolec, niedołęga, fajtłapa
- (1.3) pierdziel, pierdzioch
- (1.4) partacz
- (2.1) bździna, pierd, bąk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierdoły nmos, pierdu-pierdu n, pierd m, pierdzenie n, pierdolenie n, opierdalanie n, opierdolenie n, pierdolnik m, wypierdek m, wypierdzenie n
- czas. napierdalać, zapierdalać, pierdnąć, pierdolić ndk., opierdalać ndk., pierdzieć ndk., opierdolić dk., wypierdzieć ndk.
- przym. pierdolony, pierdółkowaty
- wykrz. pierdu-pierdu
- związki frazeologiczne:
- gw. (Poznań) pierdoła z Gądek[5]
- uwagi:
- (2.2-3) znaczenia używane są głównie w liczbie mnogiej, niektóre słowniki podają wyłącznie taką formę; zob. pierdoły
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 230.
- ↑ Bogusław Dunaj, Współczesny słownik języka polskiego, t. II, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-264-9, s. 1209.
- ↑ 3,0 3,1 3,2
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 154.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 263.
