upierdliwość (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌupʲjɛrˈdlʲivɔɕʨ̑], AS[upʹi ̯erdlʹivość], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) posp. cecha tego, kto jest upierdliwy, męczący, natarczywy
(1.2) posp. cecha tego, co uporczywe i nieprzyjemne
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dokuczliwość, natarczywość, natrętność
(1.2) zob. uporczywość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. upierdliwiec m, upierdalanie n, upierdolenie n, pierd mrz, pierdel mrz
czas. upierdalać ndk., upierdolić dk.
przym. upierdliwy
przysł. upierdliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: