pięciobój
pięciobój (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [pʲjɛ̇̃ɲˈt͡ɕɔbuj], AS: [pʹi ̯ė̃ńćobui ̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • i → j
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) sport. dyscyplina sportowa, która składa się z pięciu części; zob. też pięciobój w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pięciobój pięcioboje dopełniacz pięcioboju pięcioboi / pięciobojów[1] celownik pięciobojowi pięciobojom biernik pięciobój pięcioboje narzędnik pięciobojem pięciobojami miejscownik pięcioboju pięciobojach wołacz pięcioboju pięcioboje
- przykłady:
- (1.1) Otrzymałem medal w pięcioboju.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pięciobój nowoczesny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pięcioboista m, pięcioboistka ż
- przym. pięciobojowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pentathlon
- baskijski: (1.1) pentatloi
- białoruski: (1.1) пяцібор'е n
- czeski: (1.1) pětiboj m
- francuski: (1.1) pentathlon
- hiszpański: (1.1) pentatlón m
- kazachski: (1.1) бессайыс
- nowogrecki: (1.1) πένταθλο n
- rosyjski: (1.1) пятиборье n
- słowacki: (1.1) päťboj m
- ukraiński: (1.1) п'ятибо́рство n
- węgierski: (1.1) öttusa
- włoski: (1.1) pentathlon
- źródła:
