organy
organy (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) muz. instrument muzyczny stosowany głównie w kościołach, posiadający wiele piszczałek, klawiaturę i pedały; zob. też organy w Wikipedii
- (1.2) pot. geol. forma skał bazaltowych przypominająca organy (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik organy dopełniacz organów celownik organom biernik organy narzędnik organami miejscownik organach wołacz organy - (2.1) zob. organ
- przykłady:
- (1.1) W katedrze znajdują się zabytkowe organy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) organy piszczałkowe • organy kościelne • grać na organach
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) instrument
- (1.2) skała
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. organista mos, organistka ż, organiścina ż, organistówka ż, organ mrz, organellum n, organizm mrz
- przym. organowy, organkowy, organiczny
- przysł. organowo, organicznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) orrel
- angielski: (1.1) organ
- arabski: (1.1) أرغن m (ʾurḡun)
- baskijski: (1.1) organo
- białoruski: (1.1) арган m, арганы lm
- bułgarski: (1.1) орган m (organ)
- chiński standardowy: (1.1) trad. 風琴 / uproszcz. 风琴 (fēngqín)
- chorwacki: (1.1) orgulje ż lm
- czeski: (1.1) varhany ż lm
- duński: (1.1) orgel n
- esperanto: (1.1) orgeno
- estoński: (1.1) orel
- fiński: (1.1) urut
- francuski: (1.1) orgue m
- fryzyjski: (1.1) oargel n
- hindi: (1.1) ऑर्गन m (ŏrgan)
- hiszpański: (1.1) órgano m
- ido: (1.1) orgeno
- indonezyjski: (1.1) organa
- irlandzki: (1.1) orgán m
- islandzki: (1.1) orgel n
- japoński: (1.1) オルガン (orugan)
- jidysz: (1.1) אָרגל m (orgl)
- kaszubski: (1.1) òrganë lm
- kataloński: (1.1) orgue m
- koreański: (1.1) 오르간 (oreugan)
- litewski: (1.1) vargonai m lm
- luksemburski: (1.1) Uergel ż
- łotewski: (1.1) ērģeles ż lm
- niderlandzki: (1.1) orgel n
- niemiecki: (1.1) Orgel ż
- norweski (bokmål): (1.1) orgel n
- norweski (nynorsk): (1.1) orgel n
- norweski (riksmål): (1.1) orgel n
- nowogrecki: (1.1) όργανο n (órgano)
- ormiański: (1.1) երգեհոն (ergehon)
- portugalski: (1.1) órgão m
- rosyjski: (1.1) орга́н m
- rumuński: (1.1) orgă ż
- serbski: (1.1) оргуље ż (orgulje)
- słowacki: (1.1) organ m
- słoweński: (1.1) orgle ż lm
- szkocki gaelicki: (1.1) òrgan m
- szwedzki: (1.1) orgel w
- tajski: (1.1) ออร์แกน (ɔɔ-gɛɛn)
- turecki: (1.1) org, organ
- ukraiński: (1.1) орган m (orhan)
- węgierski: (1.1) orgona
- wietnamski: (1.1) đại phong cầm
- wilamowski: (1.1) ügl ż, ügyl ż
- włoski: (1.1) organo m
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 138.