opatrzność (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ɔˈpaṭʃnɔɕt͡ɕ], AS[opaṭšność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. opieka Boga
(1.2) przeznaczenie
(1.3) st.pol. przezorność[1]
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Boża opatrzność
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opatrzenie n
przym. opatrznościowy
przysł. opatrznościowo
związki frazeologiczne:
oko opatrznościpalec opatrzności
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kazimierz Bukowski, Biblia a literatura polska, WSiP, Warszawa 1984, s. 81.