omometr (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jedn. miar. fiz. elektr. jednostka oporu właściwego (rezystywności) w układzie SI, oznaczana symbolem Ω·m
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W strefie aeracji suche piaski osiągają oporności z reguły przekraczające wartość 1000 omometrów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. om + -o- + metr
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ewa Krogulec, Paweł Pomianowski, Warunki hydrogeologiczne rejonu Kampinoskiego Parku Narodowego - nowe dane z badań geofizycznych, „Przegląd Geologiczny” vol. 49, nr 4, 2001.