midlertidig

midlertidig (język duński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tymczasowy, czasowy

przysłówek

(2.1) tymczasowo, czasowo

odmiana:

(1.1) midlertidig, midlertidigt, midlertidige

przykłady:

(1.1) Hvis Polen afviser at modtage asylanter fra græske lejre, må Polen således sørge for asylanternes hjemsendelse eller give dem en midlertidig opholdstilladelse. → Jeśli Polska odmawia przyjmowania azylantów z greckich obozów, musi zorganizować repatriację tych osób lub udzielić im zezwolenia na pobyt czasowy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) foreløbig, temporær

(2.1) alt. pisownia midlertidigt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. midlertidigt

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. imidlertid

uwagi:

źródła:

midlertidig (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tymczasowy

przysłówek

(2.1) tymczasowo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: