asylant

asylant (język duński)

wymowa:

IPA: [asyˈlanˀd]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) azylant (osoba ubiegająca się o azyl)

odmiana:

(1.1) en asylant, asylanten, asylanter, asylanterne

przykłady:

(1.1) Hvis Polen afviser at modtage asylanter fra græske lejre, må Polen således sørge for asylanternes hjemsendelse eller give dem en midlertidig opholdstilladelse. → Jeśli Polska odmawia przyjmowania azylantów z greckich obozów, musi zorganizować repatriację tych osób lub udzielić im zezwolenia na pobyt czasowy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) asylsøger, asylansøger,

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. asyl n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

asylant (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) azylant (osoba ubiegająca się o azyl)

(1.2) azylant (osoba, której udzielono azylu)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. asyl n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

asylant (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) azylant (osoba ubiegająca się o azyl)

(1.2) azylant (osoba, której udzielono azylu)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. asyl n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: