logofet (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. nadworny urzędnik w średniowiecznej Mołdawii i na Wołoszczyźnie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. логофе́т (łohofet)[1] < gr. λογοθέτης (logothétēs)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „logofet” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.