lennik

lennik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. osoba zobowiązana do płacenia lenna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lennik	lennicy
dopełniacz	lennika	lenników
celownik	lennikowi	lennikom
biernik	lennika	lenników
narzędnik	lennikiem	lennikami
miejscownik	lenniku	lennikach
wołacz	lenniku	lennicy
depr. M. i W. lm: (te) lenniki

przykłady:

(1.1) Rzeczpospolita była lennikiem Imperium Osmańskiego w latach 1672−1673.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wasal

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lennictwo n, lenno n

forma żeńska lenniczka ż

przym. lenniczy, lenny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. lenno + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wasal

• angielski: (1.1) feoffee
• esperanto: (1.1) feŭdulo
• włoski: (1.1) vassallo m

źródła: