kupec (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) kupiec (nabywca)
(1.2) kupiec (ktoś, kto trudni się handlem)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. kupovat
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kupec (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kupiec (nabywca)
(1.2) kupiec (handlarz)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) nájsť kupca na niečo
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kupectvo n
przym. kupecký
czas. kupovať ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: