wymowa:
IPA[ˈkʃɨknɔ̃ɲt͡ɕ], AS[kšyknõńć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. krzyczeć)

(1.1) aspekt dokonany od: krzyczeć
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) "O tu! - krzyknąłem, szeroko otwierając jamę ustną i wskazując palcem zęby trzonowe . - O tu wybili, Panie, za wolność wybili"[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. krzyczeć
rzecz. krzyknięcie n
przysł. krzykliwie
przym. krzykliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: krzyczeć
źródła:
  1. Czapski Józef, Patrząc, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.