kowalczyk

kowalczyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. uczeń kowala, czeladnik kowalski

(1.2) daw. syn kowala

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kowalczyk	kowalczykowie
dopełniacz	kowalczyka	kowalczyków
celownik	kowalczykowi	kowalczykom
biernik	kowalczyka	kowalczyków
narzędnik	kowalczykiem	kowalczykami
miejscownik	kowalczyku	kowalczykach
wołacz	kowalczyku	kowalczykowie
depr. M. i W. lm: (te) kowalczyki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kowalski mos, kowalstwo n, kowalicha ż, kowalik m, kowal m, kowalność ż, Kowadło n, kowadlnia ż, kowadło n, kowalka ż, kowanie n

czas. kować ndk.

przym. kowalski, kowalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kowal + -czyk

uwagi:

zobacz też: aptekarczyk • bednarczyk • ceglarczyk • garbarczyk • garncarczyk • grabarczyk • kołodziejczyk • kominiarczyk • konwisarczyk • kotlarczyk • kowalczyk • kramarczyk • księgarczyk • kuśnierczyk • ludwisarczyk • malarczyk • młynarczyk • mularczyk • piekarczyk • pisarczyk • piwowarczyk • rymarczyk • smolarczyk • stolarczyk • szafarczyk • szewczyk • tkaczyk • tokarczyk • węglarczyk

tłumaczenia:

źródła: