koroniec
koroniec (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koroniec korońce dopełniacz korońca korońców celownik korońcowi korońcom biernik korońca korońce narzędnik korońcem korońcami miejscownik korońcu korońcach wołacz korońcu korońce
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pióropusznik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) crowned pigeon
- francuski: (1.1) goura
- niemiecki: (1.1) Krontaube ż
- szwedzki: (1.1) kronduva w
- źródła: