klenba
klenba (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. sklepienie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klenba klenby dopełniacz klenby kleneb celownik klenbě klenbám biernik klenbu klenby wołacz klenbo klenby miejscownik klenbě klenbách narzędnik klenbou klenbami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
klenba (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. sklepienie[1][2]
- (1.2) anat. sklepienie[1]
- (1.3) książk. sklepienie – coś co kształtem, wyglądem przypomina sklepienie[1]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gotická klenba • bud. rebrová klenba → sklepienie żebrowe
- (1.3) książk. hviezdna klenba → niebo
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- nebeská klenba
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 315.