kartagiński
kartagiński (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌkartaˈɟĩj̃sʲci], AS: [kartaǵĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kartagiński kartagińska kartagińskie kartagińscy kartagińskie dopełniacz kartagińskiego kartagińskiej kartagińskiego kartagińskich celownik kartagińskiemu kartagińskiej kartagińskiemu kartagińskim biernik kartagińskiego kartagiński kartagińską kartagińskie kartagińskich kartagińskie narzędnik kartagińskim kartagińską kartagińskim kartagińskimi miejscownik kartagińskim kartagińskiej kartagińskim kartagińskich wołacz kartagiński kartagińska kartagińskie kartagińscy kartagińskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W tym czasie Rzymianie przystąpili do podboju kartagińskich posiadłości w Hiszpanii. (z Wikipedii)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wódz / generał kartagiński • archidiecezja / armia / wojskowość / bogini kartagińska • wojska / jednostki / dowództwo kartagińskie
- synonimy:
- (1.1) punicki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kartagina ż, Kartagińczyk m
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Carthaginian
- arabski: (1.1) قرطاجي
- baskijski: (1.1) kartagotar
- białoruski: (1.1) карфагенскі
- francuski: (1.1) carthaginois
- hiszpański: (1.1) cartaginés, cartaginense
- interlingua: (1.1) carthaginese
- nowogrecki: (1.1) καρχηδονιακός
- rosyjski: (1.1) карфагенский
- słowacki: (1.1) kartáginský
- ukraiński: (1.1) карфагенський
- źródła: